ابریشمی

یکی دیگر از نژاد های مرغ که بسیار مورد توجه بوده و به جهت زیبایی خاص خود پرورش داده می شود، مرغ ابریشمی می باشد که در زبان انگلیسی به آن silkie chicken می گویند. مرغ ابریشمی نیز همانند مرغ سبرایت از دسته مرغان زینتی به شمار می رود و بیشتر به منظور زیبایی خاص آن و پر های خزدار و ابریشمی مانند آن پرورش داده می شود، بنابراین شما هیچگاه پرورشگاه صنعتی این مرغ را نخواهید دید. از ویژگی های خاص این مرغ وجود پرهای بسیار نرم و ابریشمی مانند در سراسر بدن اوست.البته در کشورهای آسیایی از گوشت سیاه این پرنده نوعی سوپ خوراکی تهیه میکنند که به عنوان غذایی سرشار از انتی اکسیدان استفاده میکنند

خصوصیات و ویژگی های مرغ ابریشمی

از مهم ترین و شاخص ترین ویژگی مرغ ابریشمی یا سیلکی میتوان به نوع خاص پر های این پرنده اشاره نمود. پر های مرغ ابریشمی همانطور که از نامش پیداست به صورت کُرک های ظریفی بوده که به شکل ابریشم یا خز درامده اند و علت آن نیز عدم وجود ساقه های پر می باشد، در حالی که سایر مرغ ها و به طور کلی پرندگان دارای ساقه هایی در پر های خود می باشند که عامل اصلی در پرواز پرنده هاست. بنابراین به دلیل وجود پر هایی بدون ساق در مرغ ابریشمی، آنها قادر به پرواز نیستند و چرایی این کار به عدم توانایی پرهای مرغ ابریشمی در دفع هواست و هوا را به خوبی از خود عبور می دهد، همانطور که می دانید شرط اصلی برای پرواز راندن هوا به جهت مخالف است.

از دومین مشخصه مرغ ابریشمی می توان به رنگ سیاه پوست، استخوان ها و گوشت این پرنده اشاره نمود. تمامی مرغ های ابریشمی فارغ از اینکه چه رنگی دارند دارای استخوان هایی سیاه رنگ بوده هم چنین پوست و گوشت این پرنده به رنگ سیاه و بعضا تیره می باشد. این مرغ در سراسر بدن خود حتی کله، ساق پا و روی انگشتان نیز (بعضا) دارای پر می باشد که بر زیبایی این پرنده افزوده است.

جالب است بدانید که مرغ های ابریشمی در هر رنگی که باشند فاقد ریش و تاج هستند و در سر خود انبوهی از پر های کُرکی دارند ولی خروس ابریشمی دارای تاج و ریشی سیاه رنگ یا قرمز رنگ همراه با پر هستند. خروس ابریشمی فرانسوی دارای تاج و ریش سیاه و ابریشمی امریکایی دارای تاج و ریش سرخ رنگ هستند.

از ویژگی دیگر مرغ و خروس ابریشمی می توان به تعداد انگشتان پای آنها اشاره نمود،  بر خلاف اینکه مرغ های معمولی دارای چهار انگشت در پای خود هستند، مرغ و خروس ابریشمی یا همان سیلکی دارای 5 یا 6 انگشت در پای خود هستند که کاملا این مرغ را از مرغ های معمولی تفکیک می کند. از دیگر ویژگی های مرغ و خروس ابریشمی می توان به رنگ گوش ها اشاره نمود که به رنگ بنفش می باشد، شاید در نگاه سطحی متوجه گوش های بنفش رنگ این پرنده نشوید ولی با کمی دقت و کنار دادن پر های روی گوش، قادر به مشاهده آنها خواهید شد.

میزان تخم گذاری و دوره جوجه کشی مرغ ابریشمی

مرغ ابریشمی استعداد بسیار خوبی در تخم گذاری دارد و میزان تخم گذاری این پرنده به 150  الی 180 عدد در سال می رسد، یعنی در هفته 3 الی 4 بار تخم گذاری خواهد داشت و تخم ها به رنگ کرمی یا قهوه ای و در سایز کوچک هستند. هم چنین دوره جوجه کشی از تخم های نطفه دار این پرنده 21 روز می باشد که سه روز آخر آن به دوره هچر تعلق می گیرد. جوجه های ابریشمی نیز همانند جوجه های معمولی پس از 5 الی 6 ماه به دوره بلوغ جسمی و جنسی خواهند رسید. مرغ ابریشمی بالغ حدود 900 گرم و خروس ابریشمی بالغ حدود 1/5 کیلوگرم وزن خواهد داشت.

جالب است بدانید که مرغ های ابریشمی بسیار مهربان و خونگرم بوده و توانایی بالایی در جوجه کشی (کُرچ شدن)، تغذیه و بزرگ کردن جوجه ها دارند و به همین جهت برخی از پرورش دهندگان از آنها برای جوجه کشی از تخم سایر ماکیان نظیر انواع بلدرچین، کبک، کبوتر، قرقاول و … استفاده می شود.

سخن آخر اینکه مرغ یا خروس ابریشمی یا سیلکی بیشتر به عنوان یک پرنده زینتی و در خانه نگهداری می شود و کمتر کسی را می توان یافت که این پرنده را به جهت تولید گوشت یا تخم پرورش دهد زیرا ارزش زینتی آن بیشتر از ارزش مصرفی آن می باشد. اگر قصد پرورش عمده این پرنده را داشته باشید باید به دیده یک پرنده زینتی به آنها نگاه کنید زیرا مشتریان این پرنده بسیار هم زیاد است و با پرورش مرغ ابریشمی سود خوبی نصیب شما خواهد شد.