هنگامی که پرنده ای را پرورش می دهید ، درک آناتومی و فیزیولوژی پرنده خود بسیار مهم است. آناتومی علم ساختار حیوانات است. فیزیولوژی علمی است که با عملکردهای موجود زنده و اجزای آن سروکار دارد. هر دوی اینها به طور همزمان با یکدیگر کار می کنند تا مرغ شما – و همه موجودات زنده دیگر – زنده و سالم بمانند. وقتی مشکلی در هر بخشی از آناتومی یا فیزیولوژی رخ دهد ، عوارضی بوجود می آیند – که اغلب منجر به بیماری یا مرگ ارگانیسم می شوند. آسانترین آناتومی مرغ برای ارزیابی آناتومی خارجی است. این پرها و زائده های مختلف است که بدون نیاز به تحقیقات بیشتر مشاهده می شود. این شامل پر و بال ، پاها ، منقار ، شانه ، واتل ، چشم ، انگشتان پا ، زبان ، دهان و پوست است.

پَر یکی از انواع روییدنیهای برون پوست (اگزودرم) است که بر پوست بدن پرندگان و بالهای آنان میروید. پر، ساقهٔ میانی توخالی دارد که کرکهای ظریفی بر آن میرویند. پرها در واقع پولکهای تغییر شکل یافتهای هستند که منشأ پولک خزندگان است.

فرق اساسی پرندگان با سایر حیوانات وجود پر روی پوست میباشد. این پرها غشای محافظی را برای بدن و پوست بوجود میآورند و بدن را از سرما و گرما و صدمه محفوظ نگه میدارند. از روی شفافی یا کدر بودن پرها به آسانی میتوان به سلامت پرندگان پی برد. معمولاً بین وزن بدن و تعداد پرها نسبت مستقیمی وجود دارد. همچنین از نظر اندازه، نسبتی بین اندازه پر و اندازه بدن دیده میشود.پوست و پرهای بدن پرندگان به منزله محافظی در برابر عوارض و عوامل خارجی بهشمار میرود. پوست بدن در پرندگان نازک و ظریف است و پرها بر روی آن قرار گرفتهاست. پوست پرندگان عاری از هرگونه غده (عرقی یا چربی) میباشد و فقط در پوست ناحیه دم مقداری غده وجود دارد که به آن غدد چربی گویند و پرنده به کمک ترشحات آن پرهای خود را جلا میدهد تا طراوت خود را حفظ کنند
ساختمان پرها در نقاط مختلف بدن پرندگان از نظر شکل و حتی رنگ و اندازه متفاوت است. پرهای بال مخصوص پرواز و سایر پرها برای گرم نگه داشتن و محافظت بدن است. پرها در پرندگان به سه دستهٔ کرکپر، پوشپر و شاهپر (پرهای پروازی) تقسیم میشوند. پرندگان از کرکپرها برای به دام انداختن هوا در لابه لای پرها به جلوگیری از اتلاف گرما استفاده میکنند. پوشپرها هم مقاومت هوا را در برابر پرواز کاهش میدهند و بدن را حفظ میکنند. شاهپرها هم به پرنده قدرت پرواز میدهد که در بالها و دمها برای صعود و تعادل کاربرد دارد.
نوک یا منقار نام عضوی خارجی از بدن پرندگان میباشد که برای غذا خوردن، نظافت، جابجا کردن اشیا، کاوش برای غذا، اظهار عشق و غذا دادن به جوجهها استفاده میشود.
نوک (منقار) دارای تنوع زیادی است. نوک (منقار) از ترکیب فک بالا و فک پایین ساخته شده است. نوک (منقار) از استخوان ساخته شده است که برای حفظ وزن در حالت پرواز، معمولاً توخالی یا پرمنفذ ساخته شده است. سطح خارجی نوک از ماده شاخی (keratin) که مو و ناخن نیز از آن ساخته شده است، درست شده است. بین لایهٔ سخت خارجی و استخوان، رگهای خونی و عصبها قرار دارند. نوک (منقار) دارای دو سوراخ میباشد که به دستگاه تنفسی متصل میباشد.

تاج ، واتل ها ، لوب گوش
تاج ، عضو گوشت داری است که در بالای سر مرغ و خروس (و برخی از پرندگان خانگی مانند قرقاول و بوقلمون) قرار دارد ، تاج را نباید با واتل اشتباه گرفت ، واتل یک عضو گوشت داری است که زیر منقار طیور قرار دارد. لوب گوش تکه های گوشت داری هستند که در کنار سر قرار می گیرند – درست پشت چشم و واتل ها.
تاج مرغ به دلیل داشتن چنین عملکرد حیاتی ، عضوی از بدن محسوب می شود. مرغ ها بدون غدد عرق ، درجه حرارت بدن خود را از طریق تاج تنظیم می کنند.تاج اشکال و اندازه های مختلفی دارد و با توجه به نژاد و… متفاوت است.
تاج اَرّه ای / تک تاج
یکی از رایج ترین تاج ها و همان چیزی است که اکثر مردم وقتی به تاج مرغ فکر می کنند تصور می کنند. یک تاج تنها دارای یک ردیف چند شاخه است. این نوع تاج اندازه های مختلفی دارد مانند کوتاه و کشیده _بلند و افتاده و … ،نژاد هایی که تاج شان اَرّه ای است (اورپینگتون ، مارانز ، لگهورن ، پلیموت راک ، رد آیلند ، کوشین ، چاپنیز ، آیام سمانی و …)

تاج نخودی
تاج نخودی یک تاج خمیده و کوچکی است که از 3 ردیف تشکیل شده و یک ردیف بین دو ردیف دیگر است و بزرگ و بلند تر از دو ردیف دیگری است . نژاد هایی مانند آروکانا ، آمروکانا ، برهما این نوع تاج را دارند(این تاج به دلیل کوچکی دچار یخ زدگی نمیشود)
تاج رز
تاجی صاف و مسطح بدون هیچ ردیف یا شاخه ای که بیشتر شبیه به یک برآمدگی گوشتی است که لوله ای شکل است ، از بالای منقار تا پشت سر کشیده شده است . نژاد هایی مانند سبرایت و ویاندوت این نوع تاج را دارند
برخی تاج دیگر


تاج و واتل ها برای تنظیم دمای داخلی بدن مرغ از طریق خنک سازی خون عمل می کنند. هنگامی که دمای بدن مرغ زیاد است ، خون به داخل تاج می ریزد و باعث می شود قرمزتر شود و در نتیجه قرار گرفتن در معرض هوای خنک ، خون را در مویرگ های کوچکی که در سراسر تاج و واتل جریان دارند ، خنک می کند. سپس خون خنک شده به داخل بدن مرغ بر می گردد و در آنجا به گردش در بدن ادامه می دهد. هنگامی که دمای بدن مرغ پایین است ، بدن مرغ خون را از اندام ها داخلی به سمت اندام های حیاتی می گیرد تا عملکرد بدن را حفظ کند ، در نتیجه تاج کم رنگ می شود.
گوش پرندگان به سختی دیده می شود. فقط یک سوراخ کوچک در هر دو طرف سر خود، و معمولا تحت پوشش پرها، آنها بسیار سخت پیدا می شوند ، پرندگان دارای گوش خارجی، میانی و داخلی هستند.

لوب گوش قسمتی برجسته بر روی سر ماکیان است. لوب گوش در چهار رنگ – قرمز، سفید، سیاه و آبی است. رنگ لوب گوش اغلب مربوط به رنگ تخم مرغ است – اما نه همیشه. * به طور کلی * ماکیان با لوب گوش سفید یا آبی تخم مرغ سفید و با لوب گوش قرمز تخم مرغ قهوه ای می گذارند. چند نژاد استثناء وجود دارد. مرغ هایی که تخم مرغ آبی یا سبز می گذارند معمولا دارای لوب گوش قرمز هستند، اما نه همیشه.
تاج و واتل هر دو به عنوان یک سیستم تهویه مطبوع طبیعی عمل می کنند. ماکیان مانند انسان ها عرق نمی کنند، اما زمانی که خون از طریق تاج و واتل های خود گردش می کند، گرما به راحتی می تواند به هوا اطراف انتقال یابد، به آنها کمک می کند تا در هوای گرم خنک شوند. ماکیانی به زندگی در هوای گرم مناسب هستند که ، تاج و واتل بزرگتری دارند و به آنها کمک می کند تا به مبارزه با گرما بپردازند و ماکیانی برای هوای سرد مناسب هستند که به طور کلی دارای تاج و واتل کوچکتری هستند.
تاج مرغ نیز یک راه عالی برای شما به عنوان سرپرست برای ارزیابی سلامت مرغ خود است ، در حالت ایده آل، تاج مرغ شما باید قرمز روشن باشد. اگر تاج آنها کم رنگ باشد، می تواند یک مشکل مانند کم خونی یا آلودگی انگل را نشان دهد. یک تاج آبی می تواند به این معنی باشد که دمای بدن مرغ پایین است و یا گردش خون ضعیف است. یک تاج سفید نشان دهنده مناطقی است که شانه ها یخ زده است (این مناطق در نهایت سیاه شده و میافتد). هنگامی که یک مرغ دچار پَر ریزی سالانه می شود و تخم نمیگذارد ، تاج او معمولا کم رنگ خواهد بود. به همین ترتیب، هنگامی که یک مرغ نابالغ است و هنوز تخم نمیگذارد ، شانه او کم رنگ خواهد بود.
لینک های مرتبط
پاسخ دادن